De afgelopen week!

Halle iedereen!
In dit reisverslag zal ik een week proberen in het kort samen te vaten. Een week samenvatten van Nederland zal zo gedaan zijn, maar een week hier in Suriname dat is andere koek.

We kwamen er al snel achter dat naast ons in de Chinese markt overdag en snachts mensen op tafels slapen. Gewoon de hele dag of nacht plat op de buik op tafel, of gewoon op de grond. Niemand die op straat loopt kijkt er ook van op dus het zal wel normaal zijn.
Boodschappen halen moet we hier helaas bijna elke dag aangezien we moeten lopen. Ik had al snel geleerd dat ik me wel in moet smeren anders staan mijn kleren al snel in het rood afgedrukt. Het lopen gaat steeds makkelijker, langs de weg, op de stoep( wat je hier een stoep kunt noemen), of gewoon door het vuil en gras. Zolang je maar ogen van voor en achter heb kan je hier overal lopen. Alleen oppassen voor de putten want daar zit regelmatig geen deksel op en kan je er zo regelrecht invallen.
Dinsdag was het de bedoeling dat we naar de supermarkt gingen en daarna even langs de rivier ging lopen nou deze planning liep even heel wat anders. Aangezien het erg warm was besloten we maar even ergens te gaan zitten en wat te drinken. Nou dat even werd 4 uur lang. We hebben contact gemaakt met de surinaamse bevolking hier en die waren erg aardig. We hebben het parbo bier maar geproefd en dit smaakt beter dan het bier in Nederland. Dus het bleef niet bij proeven. We hebben wat surinaamse woorden geleerd althans dat was de bedoeling want ik heb er niets van onthouden. Ze hebben ons getrakteerd op kip dit smaakte goed, maar daarna kwamen ze met boomkip aan en ja dit is een leguaan. En aangezien het hier als onbeschoft wordt gezien als je iets weigert van wat je krijgt begonnen we het met zijn allen te proeven. En het smaakte goed, alleen erg scherpt. Dan is marleen natuurlijk zo dom om wat te gaan drinken maar wat blijkt nou dat het dat alleen maar erger maakt. Ik had het idee dat mijn mond in vuur en vlam stond. Naar dit heerlijke gerecht kwam er ook nog kippenlever op tafel, en aangezien je niet kan weigeren heb ik dit ook maar gegeten. Helaas kon mijn gezicht het niet verbergen dat het me niet echt smaakte, maar daar konden ze hard om lagen. Het was een erg gezellige en lachwekkende middag. Toen we uiteindelijk het voor elkaar kregen om we te gaan, zijn we door de palmentuin gelopen( we gaan een keer om 6 uur sochtends dan moeten we apen kunnen zien). De man die we hadden ontmoet op het terrasje zal ons nog wat laten zien van Suriname, en dat heeft hij gedaan. De cultuur en geschiedenis van Suriname is erg interessant. Hij heeft ons laten zien waar de decembermoorden zijn gepleegd, dit leeft nog erg in Suriname. Deze meneer begon er zelf over de president te praten en dat is hier nogal bijzonder. Hij stopte wel met praten als er iemand langs kwam maar hij vertelde duidelijk zijn mening er over en dat blijkt hier niet altijd even veilig te zijn. Op de terug we werd ook duidelijk dat we de heenweg gigantisch hadden omgelopen gelukkig wijst de bevolking ons wel de kortere weg.
Er zijn hier nogal veel beesten, leguanen, kikkers, gigantische grote mieren en ook kakkerlakken. Na een avondje stappen gingen we nog even na kletsen aan de keuken tafel, nou binnen een mum van tijd stonden we er met zijn 5en op de keuken tafel met een hoop gegil want er vloog/liep een kakkerlak bij ons in de keuken. Gelukkig was er iemand zo dapper om met een bus gif achter dat beest aan te gaan.
Vorige week dinsdag hadden we een afspraak op stage. Het was de bedoeling dat ik op de kraam afdeling zal komen, maar aangezien het hier erg rustig was en er al meerdere stagiaires aanwezig waren is er besloten dat ik op de interne vrouwen afdeling zal gaan.
Nou gisteren was het dan zover de eerste stage dag, we moesten ons om half 8 melden. Dus wij waren daar netjes optijd. Nou die mw. kwam om 9 uur aanzetten. We werden afgezet op onze afdeling. Nou samen met een andere huisgenoot keek ik me ogen uit. De afdeling bestaat uit een gang met 8 kamer, waarvan de meeste 6 persoonskamers dit is natuurlijk de 3de rang, en hoe hoger de rang hoe minder patiënten er op een kamer liggen. Het personeel moest nogal wennen aan ons, maar twee surinaamse stagiaires hebben ons een beetje opgevangen. Het is dus zo dat je zelf moet beslissen wanneer je gaat eten en wat je doet. Er bestaan geen elektrische apparaten. Dus geen pospoeler ( dit moeten we met de hand doen, zelf zonder een borstel of doek als het nodig is dan is er scheurlinnen aanwezig om te poesten), daarnaast geen afwasmachine dus alle servies van de 38 patiënten moet met de hand worden afgewassen. De bloeddruk meten doen ze hier met een kwikmeter dus het wordt allemaal even wennen.
De patiënten zijn er gezellig, ook al kan ik er niet van verstaand ze blijven geduld hebben en lachen. Of ze lachten me uit omdat ik zo dom ben dat kan natuurlijk ook.
Ik was begonnen met salsa dansen maar ook al weer gestopt. Op een Surinaamse manier salsa dansen met onbekende jongens is mij toch iets te intiem.

Vandaag hebben we het eindelijk voor elkaar gekregen dat we ons visum mogen verlengen naar langer verblijf. We waren al eerder bij de politie van justitie geweest maar hier mochten we niet naar binnen vanwege onze zomerse kleding. Dus vanochtend om 9 uur vertrokken we in een lange broek, lange mauwen en dichte schoenen naar de immigratiedienst. Daar hebben we maar een half uurtje moeten wachten dit viel mee. Gelukkig mochten we bij de politie naar binnen want onze winter kleding met 36 graden werd goed gekeurd. Je moest ouderwets een nummertje trekken en netjes stil gaan zitten en wachten op je beurt. Toen we uit eindelijk aan de beurt waren kwamen we erachter dat we geen pasfoto’s hadden dit was ook nergens vermeld dat dit moest maar ja dit moesten wel echt hebben. Dit konden we in de buurt doen zei die mw., het was maar eventjes lopen. Nou dat eventjes werd bij ons heel wat langer aangezien we verkeerd gelopen waren, en dit is niet goed voor je humeur en al helemaal niet als je met winter kleding in de hitte loopt. 2 uur later waren we weer bij de politie en we mochten een deur verder. Nou dit werd een race tegen de klok, je had een nummer gekregen en zolang moest je wachten. We waren er om 12 uur, maar stipt om half 2 stoppen ze hier ook al zit je al te wachten dan kom je maar een andere keer weer. En aangezien ze hier niet het tempo hebben als in Nederland was het zenuwslopend. Want we moesten het vandaag voor elkaar hebben. Nou 5 voor half 2 was de laatste van de groep aan de buurt wat een opluchting was dat.
In de afgelopen week is er eigenlijk nog veel meer gebeurt, we zijn naar de karaoke bar geweest, naar de salsa avond, en natuurlijk ook lekker wezen stappen. Vrijdag zijn we naar overbridge geweest, dit is een resort aan de surinaamse rivier. Dit was heerlijk, alleen moesten we plotseling weg omdat er een tropische storm op komst was. Nou hier hou ik het maar bij anders typ ik zo verder!

Trouwens naast de zwervers naar ons huis zitten we hier in een bijzondere buurt, elke avond en nacht wordt hier getippeld. Dus als we savonds niet te doen hebben, kan je hier mooi op het balkon gaan zitten en kijken of de dames succes hebben.

Lief Marleen