Belevenissen

Hallo Allemaal,
Het is alweer een aantal weken geleden dat ik een reisverslag online heb gezet, dus hier komt de volgende. De afgelopen weken heeft er hier in dit huis heel wat afgespeeld.

Als eerst vast mijn excuses voor de spelling, op deze computer zit geen spellingscontrole dus het is niet even goed nederlands.

Er is 2 weken terug ingebroken in het huis waar ik verblijf, ik kan hier eigenlijk heel kort maar krachtig over zijn, en dat is dat meerendeel van mijn spullen kwijt zijn. Helaas ook mijn laptop en usb –stick wat dus betekend dat mijn schoolopdracht ook verdwenen zijn. Zo ben je in een avond 7 weken schoolwerk kwijt. Maar ook mijn wasmiddel vonden ze blijkbaar te lekker ruiken om te laten staan. Helaas hebben ze ook meerendeel van mijn klerenkast leeggeplunderd wat dus betekende dat ik verplicht moet winkelen en laat ik daar nou niet zo van houden. Maarja dat was dat, het was maar goed dat we niet thuis waren, en ondertussen ga ik mijn steeds weer wat veiliger voelen hier thuis.

Op stage merk ik dat het soms toch lastig blijft dat ik geen surinaams kan praten. Want zo wordt je ingedeeld om een surinaamse mw. te moeten baden, maar deze mw. kan geen Nederland en weigert om met handen en voeten te gaan praten. Dit is niet de eerste keer dat ik een patient niet kan verstaan, maar grotendeels kom je er wel uit als je met gebaren praat. En het zorgt ook voor komische momenten. En aangezien lachen gezond is kan dat niet zo kwaad.

Afgelopen vrijdag ben ik naar een katholieke kerkdienst geweest, ik was erg nieuwsgierig hoe hier in suriname een kerkdienst verliep dus na wat aandringen ging een huisgenoot met me mee. Het was bijzonder om mee te maken. En ook lachwekkend aangezien mijn huisgenoot niet kon stilzitten, en totaal niet wist wat haar te wachten stond en wat ze moest doen. Wat er voor zorgde dat het een leuke gezellig en intersante avond werd.

Het werd tijd dat ik weer wat surinaams eten ging proeven en jaa daar hoort natuurlijk de roti bij. De roti met kip en aardappelen konden we afhalen bij iets wat leek op een MC drive, alleen was het geen Mac donalds maar een roti drive. Dit ging ik samen met eva eten bij haar vader alleen kwamen we er daar achter dat we geen bestek hadden. Dus ik heb heerlijke scherpe roti met men handen gegeten.

Een huisgenoot ging samen met haar vader naar Anaula en ik had het geluk mee te mogen. We vertrokken 9 uur sochtend van huis en waren om 3 uur op het eiland aanbeland. Dit wel na 3 uur in een busje te hebben gezeten en 1,5 uur in een bootje te hebben gevaren. Die vaartocht alleen al was genieten. Over het water, op weg naar het binnenland. Het water was erg laag waardoor we wel een keer moesten uitstappen zodat de boot over de zandbanken kon komen. Aangekomen op het resort Anaula konden we gelijk aanschuiven en jaa heel verrassend we kregen kip met rijst te eten.


Die zelfde middag ging we naar de stroomversnellig voor een rugmassage, dit houdt in dat je in de versnelling gaat zitten, zodat het water tegen je rug aan komt. Nou dat is makkelijk gezegd dan gedaan en helemaal voor marleen keuper natuurlijk. Want ik ben natuurlijk zo onhandig dat ik niet stil kan blijven zitten door de stroming, en als ik op de goede plek ben beland, verlies ik bijna mijn bikini, en als je moet lachen dan ga je natuurlijk helemaal met de stroming mee. Maar met enige hulp van mijn huisgnoot eva, is het gelukt om toch enige tellen te kunnen genieten van de massage!

Die avond gingen we op kaaimannen jachten, dat zijn een soort mini krokodillen. Nou in total hebben we er 1 gezien, en die was nogal klein. Maar ondanks dat hebben we enorme schik gehad. Tijdens het varen waren we op een zandbank terecht gekomen, en het was een hele klus om daar los van te komen. Dus daar zit je dan met 15 mensen in een boot op het water met kaaimannen vast midden in de Rimboe. Maar gelukkig met onze ervaren gids Cody zijn we na een half uur toch nog van de zandbank afgekomen. Dit hield in dat we met zijn allen achter in de boot moesten gaan zitten, dus je zat haast bij onbekende op schoot. Maarja dit was goed voor het groepsgevoel.

De volgende dag gingen we na de locale bevolking hiervoor moest je wel eerst 2 uur door de boesboes lopen maar dan zie je ook wat. Echt, het was zo bijzonder om te zien. Jammer genoeg mag je geen foto’s maken want dan neem je de geest van ze weg. Maar toch hier en daar een fototje kunnen schieten voor in het plakboek. Deze hele trip duurde 5 uur dus eindelijk begint marleen ook een kleurtje te krijgen. Tijdens het teruglopen naar de boot, hadden we opeens een groepsgenoot meer, namelijk brian. Een jongentje van 5 jaar die daar na de kleuterschool gaat. De school is om 1 uur al uit maar de boot vertrekt pas om 5 uur naar zijn dorp. Maar deze jongeman is zo slim om telkens met de gids mee te gaan want we komen naar een lange wandeltocht namelijk langs zijn dorp.

Deze avond kwam er plaatselijke bevolking om traditionele muziek te maken voor ons. Dit was een zeer bijzondere avond. En ja uiteindelijk heb ik ook nog op de dansvloer gestaan, maar meer om de prachtige sterren te kunnen bekijken. Uiteindelijk werd het bedtijd, en kon ik weer heerlijk genieten van het heerlijke bed, en de rust.
Nou kon je de volgende ochtend nog een boswandeling maken maar wij hadden maar besloten om eens lekker lui aan het zwembad te gaan liggen en te genieten van de zon. En zo gingen de 3 dagen behoorlijk snel voorbij.

Dit was het voor nu, het volgende verslag komt vanzelf weer verschijnen!

Liefs Marleen